Een week vol avonturen

Toen we maandagavond thuiskwamen van het werk werden we hartelijk verwelkomt door een mini-tarantula! Zo een grote harige spin hadden we nog nooit gezien, natuurlijk zat deze in de wc en konden we hierdoor niet meer naar de wc gaan.. Er woont ook nog een andere spin in onze wc en deze heeft een speciaal overlevingsmechanisme. Gedurende de dag ziet deze spin er dood en platgedrukt uit maar s'nachts neemt deze weer de normale vorm aan..

Hoewel het deze week zeer rustig was op de materniteit hebben we toch weer heel veel meegemaakt. Dinsdag lagen er twee vrouwen in de arbeidskamer allebei nog niet echt in arbeid. Voor de ene mevrouw was het haar eerste kindje en voor de andere haar tweede (en misschien derde?). De vrouw moest naar de echo omdat er een vermoeden was van een meerling, spannend! We waren stiekem aan het hopen dat het er meer waren en dat ze natuurlijk vaginaal zou bevallen. We hebben nog niet de kans gehad om dit mee te maken.. Wij dus mee met de vrouw naar de consulatieruimte van de gynaecoloog. Nu bleek dat ze zwanger was van één kindje, maar dat ze teveel vruchtwater had met als gevolg haar dikke buik.. De gynaecoloog besloot om een keizersnede te doen omdat ze in arbeid was, het een stuitligging, ze positief was en omwille van de vele risico's die verbonden zijn aan teveel vruchtwater. 

Toen we in de operatiezaal stonden en het vruchtwater eruit liep beseften we pas hoeveel het eigenlijk was. De dokter schatte zo'n 5l, dit hadden we nog nooit meegemaakt! Hoewel de baby a term was was het veel te klein voor de leeftijd, we hebben haar nadien ook moeten beademen. Gelukkig kwam ze erdoor. Wanneer een mama teveel vruchtwater heeft is het vaak zo dat de baby één of andere malformatie heeft, maar op het eerste zicht zag ze er normaal uit. Toen we haar glucose wouden geven merkten we dat er iets niet klopten, ze had wel een anus maar geen doorgang.. Doordat we hier in Kameroen zitten kunnen ze er niet echt iets aan doen, wat voor veel frustraties zorgt. Wetende dat dit in België hoogstwaarschijnlijk beholpen zou kunnen worden. We hebben het babytje een dagje later dan ook moeten laten gaan.. We zaten er  echt mee in en leefden mee met de mama en de familie. 

De rest van de week waren er nog een paar keizersnedes met gezonde babytjes maar helaas geen bevallingen. Die zullen nog wel komen zeker? 

Toen we eergisteren na de middagpauze weer naar het ziekenhuis liepen hadden we iets vreemds gezien. Zoals we in een eerder blogbericht al hadden gezegd vervoeren ze de lijken soms op een brommer.. Nu vandaag was de eerste maal dat we dit in het echt hadden gezien. De dode vrouw was door middel van een wrappa (= een doek waar ze normaal kinderen mee op de rug binden) aan de driver vastgemaakt. Het was zo een vreemd zicht. De driver heeft zeker vijf minuten met het lichaam op de rug vastgebonden op zijn bike gezeten tot als de mensen van het morturaium het verwijderde. De vrouw was al helemaal stijf. Die Kameroenezen vervoeren echt alles op de brommer: van kasten tot kippen tot baby's tot lijken.. 

Voor Tinne haar verjaardag besloot Kenneth als verrassing pannenkoeken te maken. Het was heel lief van hem! Maar hij had perongeluk de suiker omgewisseld met het zout.. Dit zal hij geen tweede keer meer voorhebben. Ondanks het zout hebben we toch met volle teugen genoten van de pannenkoeken!

Gisteren besloten Hanne en ik eens iets te gaan drinken. In het cafeetje waar we gingen zitten zat de pastoor een pintje te drinken en hij had ons vriendelijk uitgenodigd om de dag erna de mis weer bij te wonen, dit konden we helaas niet weigeren. We waren eerder op de dag al naar de mis geweest omdat het goede vrijdag was en de mis duurt zo'n twee uur en bovenal is er niets van te verstaan.. We kijken al uit naar de volgende mis..

Xxx 

Lise, Hanne & Tinne