Stilte voor de storm?

In de voorbije twee weken heeft geen enkel van ons reeds een bevalling kunnen doen. De vroedvrouwen zeggen zelf dat het extreem rustig is, maar dat wanneer ze komen ze allemaal tegelijk zullen komen. Wij zijn er alleszins klaar voor! Ondertussen houden we ons bezig met medicatie uit te delen, te babysitten op de drieling en kleine schattige kindjes te entertainen. Ook wel leuk maar we zouden toch graag nog wat bevallingen doen.. 

Op zaterdag mochten we van de zuster iets vroeger stoppen om naar de mis te gaan. Het was een soort van verjaardagsmis voor de priester om zijn 25-jarig bestaan als priester te vieren. Daarom werden we getrakteerd op een 3 uur durende mis ipv de normale 2 uur. 

S'avonds hielden we een afscheidsfeestje voor Nieneke en Elisabeth ( de geneeskunde studenten) want ze keren volgende week terug naar België. Het feestje was zeker en vast geslaagd met als gevolg een paar fantastische foto's.

Zondag was een drukke dag, in de voormiddag zijn we naar de markt gegaan waar we bij wonder ananas vonden! Als we geen aardappelen vonden mochten we er gaan halen bij de priester, dus wij naar de priester. Toen we aankwamen was hij alweer bier aan het drinken, een grappig zicht want het was nog redelijk vroeg! We vroegen hem wat hij zoal deed gedurende de dag. Zijn antwoord: om 6u en 8u de mis leiden, daarna een pintje drinken, boeken lezen, muziek maken en pingpong spelen! Toen Tinne dit hoorde daagde ze hem meteen uit. Onze zondagnamiddag brachten we dus al pingpongend door met de priester, wat doe je anders? Helaas zijn we verloren, maar voor we hier vertrekken zullen we hem toch eens verslaan.. 

Terug thuis aangekomen kwam Beltha haar kinderen brengen, we mochten 2 uurtjes babysitten op 5 zeer actieve kinderen! De waterballonnen kwamen goed van pas ( danku oma!!). De rest van de avond hebben we gevuld met het voorbereiden van de presentatie en hebben we 'Django' gezien. 

Vandaag was het dan eindelijk zo ver, we werden gewekt door een telefoontje van de materniteit dat er een bevalling was! Ons geluk kon niet meer op, Tinne heeft het 3400g zware meisje aangenomen met de geweldige assistentie van Hanne en Lise. Buiten deze ene bevalling was het zeer rustig op de materniteit, ons mirakeltje is naar huis gemogen en we hebben een presenatie gegeven. Aan de hand van de Afrikaanse powerpoint (lees als: geschreven papieren) hebben we zwangere vrouwen uitgelegd wanneer ze naar het ziekenhuis moeten komen, wat ze moeten meenemen en iets over borstvoeding. De uitleg is niet zo anders dan in België enkel wat er in de koffer moet zitten. Hier raden ze aan om altijd een draad en scheermesje op zak te hebben voor het geval de vrouw op straat bevalt zodat de navelstreng afgebonden en doorgeknipt kan worden. Dit gebeurd hier blijkbaar vaker..

Net hebben we triest nieuws vernomen. Dr. Eugene een dokter die in het ziekenhuis werkt had vorig jaar een meisje van 7 jaar geadopteerd omdat haar ouders in het ziekenhuis waren gestorven. Gisterenavond is ook zij plots overleden.. Heel het ziekenhuis is in diepe rouw. We leven echt mee met de familie. 

Hanne, Lise & Tinne